«Δεν έχω πονεμένη καρδιά, για να σε αναζητήσω, δεν έχω μετάνοια ούτε κατάνυξι, που επαναφέρουν τα τέκνα πρός την κληρονομιά τους. Δεν έχω, Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό. Ο νους μου έχει σκοτισθεί απο τα βιωτικά και δεν μπορεί να ατενίσει πρός εσένα με οδύνη. Η καρδιά μου έχει ψυχθεί απο το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να θερμανθεί με τα δάκρυα της αγάπης προς εσένα. Αλλά εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησε μου ολόκληρη την μετάνοια και επίπονη καρδιά, για να εξέλθω ολοψύχως σε αναζήτηση σου. Διότι χωρισμένος από εσένα, θα αποξενωθώ απο κάθε αγαθό. Ο Πατήρ που σε παρήγαγε απο τους κόλπους του αγχρόνως και αϊδίως, ας ανακαινίσει μέσα μου τις μορφές της εικόνας σου. Σε εγκατέλειψα, Εσύ μη με εγκαταλείψεις. Εξήλθα από σένα, Εσυ έξελθε για να με αναζητήσεις, και οδήγησε με στη βόσκη σου και βάλε με μαζί με τα πρόβατα της εκλεκτής σου ποίμνης και διάθρεψε με μαζί με αυτά στην χλόη των Θείων σου Μυστηρίων. Αυτών των Μυστηρίων είναι κατοικία η καθαρή καρδιά και σ'αυτήν μέσα παρατηρείται η έλλαμψις των αποκαλύψεων σου, που είναι παρηγοριά και αναψυχή όσον εκοπίασαν για εσένα στις θλίψεις και τις παντοειδείς κακώσεις».
Ισαάκ ο Σύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου