Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Περί υποκρισίας


«Ο υποκριτής, όσο νομίζει ότι δεν τον έχουν αντιληφθεί, είναι ήρεμος, επειδή επιδιώκει τη δόξα να νομίζεται πως είναι δίκαιος. Όταν όμως φανερωθεί, προβάλλει λόγους που προκαλούν θάνατο, νομίζοντας ότι με τις κατηγορίες εναντίον των άλλων συγκαλύπτει τη δική του αισχρότητα. Αυτόν όταν ο λόγος τον παρομοίασε με γέννημα της έχιδνας, ως διπλοπρόσωπο, του όρισε να κάνει καρπούς άξιους της μετανοίας. Θέλει να πει, να μεταποιήσει την κρυμμένη διάθεση της καρδιάς σύμφωνα με την εξωτερική του συμπεριφορά».

Μάξιμος ο Ομολογητής
ΕΠΕ Φ14

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Συνάντηση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού

«Πραγματική τομή στην παγκόσμια ιστορία υπήρξε η συνάντηση του Χριστιανισμού, ως νέας δυνάμεως, που έμμελε να μεταστοιχειώσει πνευματικά και πολιτιστικά, αλλά και πολιτικά ακόμη, τον κόσμο, και του Ελληνισμού, ως τρόπου ζωής και σκέψεως. Η μεταφορά του Χριστιανισμού από το Ιουδαϊκό στο "ελληνικό" ή "εθνικό" περιβάλλον και η κατ'αυτόν τον τρόπο οικουμενικοποίηση του ευαγγελικού κηρύγματος συνετέλεσε στην εκ θεμελίων αναδόμηση και μεταμόρφωση ενός πολιτισμού, που υπήρξε η κορύφωση της πανανθρώπινης προόδου, που είχε συντελεσθεί από την πτώση μέχρι την Σάρκωση.


Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Περί του πρώτου τρόπου της προσοχής και της προσευχής

Σύμφωνα με τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο, υπάρχουν τρεις τρόποι προσευχής με τους οποίους υψώνεται η ψυχή, ή πέφτει και σκοντάφτει. Στη παρούσα δημοσίευση θα γίνει αναφορά στο πρώτο τρόπο προσευχής και τα ιδιώματα που αυτή ακολουθούν.

Περί του πρώτου τρόπου της προσοχής και της προσευχής

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Στη ζωή ένα μονάχα άνθρωπο φοβήθηκα...

«Στη ζωή ένα μονάχα άνθρωπο φοβήθηκα, τον πατέρα μου · τώρα ποιό να φοβηθώ; Όταν ήμουν μικρό παιδί, σήκωνα τα μάτια, τον κοίταζα και μου φαίνουνταν γίγας · πυργώνουνταν μπροστά μου και μου έκρυβε τον ήλιο. Μάταια απόφευγα να μένω στο πατρικό σπίτι, στη σπηλιά του λιόντα · ρεμπέλευα, ταξίδευα, ρίχνουμουν σε δύσκολες πνευματικές περιπέτειες · πάντα ανάμεσα εμένα και στο φως ο ίσκιος του · οδοιπορούσα κάτω από ακατάπαυτη έκλειψη ήλιου.

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ντοστογιέβσκη: Η μετάλλαξη των πεποιθήσεων

«Στην Σιβηρία η τέραστια εσωτερική διεργασία του συγγραφέα, από τον οποίο στέρησαν την πένα και το χαρτί, ούτε για μια στιγμή δεν σταμάτησε. Αργά, πολυ αργά, όλες οι πρώτες ιδεολογικές προτιμήσεις υποβάλλονταν σε μια αυστηρή επανεκτίμηση. Υπό τον ήχο των τραγουδιών των συλληφθέντων και την κλαγγή των αλυσίδων διεξαγόταν η βαθιά επανεξέταση από το πρώην μέλος του κύκλου του Πετρασέφσκι όλων των πεποιθήσεων της νιότης. «Θα μου ήταν πολύ δύσκολο να διηγηθώ την ιστορία αναγέννησης των πεποιθήσεων μου», έγραψε το 1783 ο Ντοστογιέβσκη, έχοντας υπόψη του την μετάβαση από τον ουτοπιστικό σοσιαλισμό της δεκαετίας του 1840 στις πεποιθήσεις της περιόδου μετά την αποφυλάκιση του από το κάτεργο.Παρ'όλα αυτά όμως άφησε ορισμένες αυθεντικές υποδείξεις για τον μελλοντικό ερευνητή της ζωής του. Γνωρίζουμε, σύμφωνα με τις προσωπικές του παραδοχές, ότι κατά την διάρκεια των τεσσάρων ετών εγκλεισμού του στην φυλακή του Όμσκ, επανεξέτασε όλη την προηγούμενη ζωή του, υπέβαλε τον εαυτό του στην δοκιμασία της αυστηρής κρίσης και ριζικά αναθεώρησε την προηγούμενη κοσμοθεωρία του. Την διαδικασία αυτή θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως δίκη κατά του εαυτού του σε συνθήκες υπόγειες, σε πλήρη αποξένωση από την κοινωνία, σε πλήρη πνευματική μοναξιά. Σύντομα έγραψε: