Όνειρο Δικέφαλου Αετού

Λαβωμένος, δίπλωσε τα φτερά του ο δικέφαλος αετός,

κι άφησε να γλιστρήσουν απ'τα νύχια του

σκήπτρα, κορώνες, βέλη, τόξα

και πριν αφήσει την τελευταία του πνοή,

«Πέρασε», φώναξε, «και τελείωσε οριστικά

της Ρωμανίας η δόξα».

Ταριχευμένος, με ολάνοιχτα φτερά,

στέκεται τώρα άγρυπνη φρουρά

μπρός στον μαρμαρωμένο βασιλιά

και περιμένει,

ενώ η μορφή του ιστορημένη

πάνω σε άμφια ιερατικά και στέμματα βασιλικά

πάνω σε λάβαρα στρατιωτικά και υπέρθυρα νησιωτικά,

αιώνες τριγυρνά στην οικουμένη,

ώσπου αυτό που δεν χωράει ανθρώπου νούς,

ώσπου το θαύμα που πιστεύει να γενεί,

να δει και πάλι δηλαδή στην Πόλη ζωντανούς

τον πετρωμένο βασιλιά και Ακρίτα Διγενή.

ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Αρβελέρ