«Δύο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:
-Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρεί τρόπο να τους σώσει όλους.
Ο άλλος απάντησε:
-Οι άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνεργεία του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνεργεία του ιδίου του ανθρώπου είναι αδύνατον. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.
Ο πρώτος:
-Νομίζω ότι ο Θεός με το πλήθος της αγάπης Του θα υπερβεί την αντίσταση του κτίσματος, χωρίς να καταλύσει την ελευθερία του.
-Μου φαίνεται πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι δυνητικά τόσο μεγάλη, που και στο επίπεδο του αιωνίου Είναι μπορεί να προσδιοριστεί αρνητικά απέναντι στο Θεό. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό ή το λησμονούν, τρέφονται με «ωριγενικό» γάλα.
-Αλλά πραγματικά, αυτό είναι μωρία!
-Ναί, μωρία.
-Τι λοιπόν να κάνουμε;
-Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσευχόμαστε για όλους. Αλλά ούτε η αποκάλυψη ούτε η πείρα μας μας δίνουν βάση να ισχυριστούμε ότι όλοι θα σωθούν. Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό».
Το Μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής
Γέροντας Σωφρόνιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου