Από χθες το βράδυ σκεφτόμουν έντονα τη σημερινή ανάρτηση. Ποίηση, κι αυτή τη φορά, από τον εκλεκτό Καβάφη (όχι δεν έχω και δεν επιθυμώ καμία σχέση με τον προδότη Καρατζαφέρη), τον οποίο χρησιμοποιώ για να εκδηλώσω το αποτύπωμα της σημερινής ημέρας κι όχι μόνο. Οι σκέψεις πολλές και διάφορες, η Θεία Λειτουργία ηχούσε κατά τρόπο ιαματικό στην οργισμένη από θλίψη και βιασμό ψυχή...
Αδέλφια, τα σημερινά μας όπλα ας είναι η Αγάπη του Χριστού, η Ειρήνη, η Πραότητα και όχι η Βία. Ξέρω, είναι δύσκολο αλλά αξίζει ενωμένοι μια γροθιά να πολεμήσουμε ειρηνικά για το αύριο της πατρίδας, των παιδιών μας, που μας κοιτάζουν με απορία, αγνά κι αθώα από τη διεφθαρμένη καθημερινή Ζωή μας. Υπάρχει ελπίδα...
Ο λόγος στον Ποιητή...
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
http://utidanos.blogspot.com/2012/02/blog-post_7509.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσον αφορα το υπόλοιπο άρθρο θα απαντήσω εν ευθέτω χρόνο.Οσον αφορά το ποίημα του Μεγάλου Καβάφη είμαι ετοιμη.Η πεμπτουσία της ζωής.της αξιοπρέπειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήταιριάζει και το βίντεο... http://youtu.be/pHKQkFDO870
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια το ποίημα του αγαπημένου ποιητή ειναι θαρρώ απόσταγμα ζωής και όσο και αν προσπαθείς να το πλησιάσεις στη νεότητά σου κάπου,κάτι σου ξεφεύγει.Ομως είναι ένας οδηγός,ένας μπούσουλας που μας βοηθάει να στρίψωμε το καράβι για εκεί που νοιώθομε πως είμαστε προορισμένοι.Στίς μέρες μας δε είναι επίκαιρο παρά ποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφωνώ σ'αυτό που λες, ωστόσο, αν η προσέγγιση γίνεται με σεβασμό, τότε όλοι μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του ποιητή.
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο μάλιστα όταν οι στίχοι, τα λόγια, μιλούν μυστικά στον εσωτερικό μας κόσμο.
Έτσι δεν είναι;