Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

«εκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν»(Απόστολος Παύλος)

   Πριν απο λίγες ώρες διάβασα κάτι πολύ ωραίο, που μυστικά μίλησε στα ενδότερα της ψυχής μου, με αποτέλεσμα να θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, διότι πιστεύω οτι ο λόγος, ή πιο συγκεκριμένα το απόσπασμα που επιλεκτικά διαλέγω, είναι ένα διαμάντι γνώσεως, όπου βοηθάει τον ανθρώπινο νού να δραπετεύσει σε μονοπάτια αθέατα, σε μονοπάτια που αν διασταυρωθούν, η ανθρώπινη ψυχή μας μόνο κερδισμένη θα βγεί. Φυσικά, γνωρίζω εξ'αρχής, ότι το κοινό στο οποίο απευθύνομαι είναι συγκεκριμένο και βαθιά συνειδητοποιήμενο. Αυτό όμως δεν αποτελεί εμπόδιο για το μοίρασμα της γνώσεως, που ηθελημένα ποθώ να μοιραστώ. Το αφιερώνω ειδικά, στους ερωτευμένους για θεία γνώση, στους τρυφερούς αναζητητές καθώς και στους βαθυστόχαστους ευγενείς. Αποκλείονται αυστηρά, οι απόλυτοι, η ενθουσιώδης επιπολαιότητα και αυτοί που φρονούν ότι έχουν προσεγγίσει τα άδυτα της αβύσσου.


          Βέβαια, δεν παραβλέπω και δεν αγνοώ, ότι οι
«φωνές» που με οδήγησαν στη συγγραφή και κατ'επέκταση στο επιλεκτικό απόσπασμα που επιμελώς δημοσιεύεται, είναι αποκλειστικά ενέργεια και άσκηση επιρροής, πολύωρης ανάγνωσης στο βιβλίο του Γέροντος Σωφρονίου με τίτλο, «Το Μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής». Γι'αυτό το λόγο, δεν ξέρω ακριβώς τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει στον αναγνώστη το συγκεκριμένο απόσπασμα. Το σίγουρο είναι ότι στο κάθε έναν απο μας διαφορετικά «μηνύματα» ηχούν στο Είναι μας και αυτό έχει να κάνει με τη ζωή του καθενός αλλά και με  αρκετούς παράγοντες, που κουράζομαι και μόνο στη σκέψη να αναλύσω. Πίνοντας λοιπόν τη τελευταία μου γουλιά απο κρασί, αφήνω να σας προσεγγίσει μυστικά, ο λόγος του Γέροντα Σωφρονίου, που έχει ως θέμα τη Γνώση. 

          «Είναι απαραίτητο να έχουμε υπ'όψιν ότι, στους δρόμους της νοεράς αυτοσυγκεντρώσεως (ενός διανοητικού στοχασμού) για τα μυστήρια της πίστεως και τα μυστήρια του είναι, μπορεί να είναι τόσο ισχυρή η έλξη του νού, ώστε να συγκεντρωθεί εξ ολοκλήρου στις νοερές μορφές του και να χάσει την αίσθηση του χρόνου και του υλικού κόσμου που τον περιβάλλει. Στην κατάσταση αυτή ο ανθρώπινος νούς έχει αίσθηση όμοια προς το φώς. Αυτό όμως δεν είναι το άκτιστο φώς της Θεότητος. Αν το εκλάβει ως τέτοιο, αρχίζει ο δρόμος της παραπλανήσεως. Ο νοερός κόσμος, ο κόσμος των αφηρημένων ιδεών, είναι με ιδιόμορφο τρόπο φωτοφόρος. Αυτό όμως είναι το φυσικό φώς του νού, η φωτοειδής σφαίρα της σκέψεως · είναι η κατάσταση των αφηρημένων νοερών θεωριών, προσιτή στην ανθρώπινη φύση, αλλά δεν είναι υπερφυσική Θεοκοινωνία. Ο Θεός δεν είναι κόσμος ιδεών. Ο Θεός είναι συγκεκριμένο, αυθεντικό, προσωπικό είναι [...] . Όποιος γνώρισε εμπειρικά μόνο το πρώτο είδος απο τις καταστάσεις που αναφέραμε, αυτός ακούοντας για την όραση του Θαβώρειου Φωτός μπορεί να θεωρήσει την όραση του ως όραση του Ακτίστου Φωτός. Όποιος όμως γνώρισε και τις δύο καταστάσεις, εκείνος γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ Ακτίστου Θείου Φωτός και φυσικού φωτός του νού...» (Το Μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής, σελ. 221, Γέροντας Σωφρόνιος). 

          Αυτό που εύχομαι να καταλάβει κανείς και να εμπεδώσει (και τότε σίγουρα θα έρθει η ταπείνωση), είναι πως η χάρη που αισθάνεται κανείς διαβάζοντας ιερά κείμενα- όπως η Αγία Γραφή λόγου χάρη-, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι η ηδονή που προσφέρεται στο νού και την ψυχή, είναι αποτέλεσμα Θείας Ενέργειας. Πολλές φορές ακούμε για διάφορες ονομασίες όπως ειρήνη, χαρά, αγγαλίαση, αγάπη κ.α. Αυτό όμως που βασικά αγνοεί ο μελετητής (μόνο) της Αγίας Γραφής (συνήθως αυτό γίνεται απο φανατικούς προτεστάντες), είναι ότι διαβάζοντας κανείς εξίσου λογοτεχνία, ποίηση, φιλοσοφία κτλ. μπορεί να αισθανθεί κάποιος ανάλογα συναισθήματα. Προέρχονται λοιπόν όλα αυτά απο την Θεία Χάρη; ή μήπως, όπως προαναφέραμε με το απόσπασμα του Γέροντος Σωφρονίου, δεν είναι τίποτε παραπάνω απο μια εσωτερική ηδονή που δονεί το Είναι μας;

          Τελικά, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τον λογισμό μας. Να κρατάμε αποστάσεις και να παίρνουμε μια πιο ταπεινή θέση και άποψη στις εκφάνσεις του πνευματικού μας κόσμου. Λέγει ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης:
«Το να μην εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου [...] είναι τόσο αναγκαίο σε αυτόν το πόλεμο, που χωρίς αυτό, να είσαι βέβαιος ότι, όχι μόνον δεν θα μπορέσεις να πετύχεις τη νίκη, που επιθυμείς, αλλά ούτε καν να αντισταθείς στο παραμικρό · και αυτό ας τυπωθεί καλά στο νού σου» (Αόρατος πόλεμος, σελ 28-29, άγιου Νικοδήμου του αγιορείτου). Στη συνέχεια, αυτό που προκαλεί εντύπωση (η μή εμπιστοσύνη στον εαυτό μας), είναι ότι και αυτό αποτελεί Χάρισμα του Παναγίου Πνεύματος και κάτι, που με επιμέλεια πρέπει να ζητά ο άνθρωπος για να αποφύγει την οίηση...

4 σχόλια:

  1. ΄Οπου θρησκεία και ο απόλυτος σκοταδισμός σε όλα τα επίπεδα. Οπου δογματισμός εκεί και ο φανατισμός, η μισαλοδοξία. Η δεοντολογία δεν έχει θέση σε ΚΑΜΜΙΑ θρησκεία.
    ΓΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικά θα διαφωνήσω μαζί σου, όσον αφορά το χαρακτηρισμό της θρησκείας ως απόλυτου σκοταδισμού. Θεωρώ το χαρακτηρισμό ως υπερβολή.

    Νομίζω ότι εκεί που θα έπρεπε να εστιάσεις είναι για τον ορισμό της θρησκείας και ποιά η διαφορά της με την Εκκλησία.

    Ο δογματισμός, όντως, οδηγεί σε μισαλλοδοξία αλλά και πάλι θα πρέπει να οριοθετήσουμε τα σύνορα/όρια ανάμεσα στο Δόγμα και τον δογματισμό.

    Όσον αφορά τη δεοντολογία, εκεί κάπου σε χάνω. Θα περίμενα να τη συσχετίσεις με τη θρησκεία, κάτι όμως που δεν κάνεις. Θέλω να πιστεύω ότι εγώ είμαι λάθος και ότι προφανώς δεν σε έχω καταλάβει. Θα περιμένω λοιπόν να γίνεις πιο συγκεκριμένος.

    Καλή Δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν η θρησκεια ηταν συνδεδεμενη μονο με τον σκοταδισμο τοτε και οι αρχαιοι Ελληνες φιλοσοφοι πρεπει να θεωρηθουν σκοταδιστες γιατι μιλησαν για Θεο και πιστη. Και φιλοσοφοι αλλων λαων οπως ο Λαο Τσε ο ιδρυτης του Ταοισμου πρεπει να θεωρηθει σκοταδιστης. Ερωτηση: Οι εγκυκλοπαιδιστες του Γαλλικου διαφωτισμου δεν ελεγαν και ειδικα αν δεν κανω λαθος ο Ελβετιος "Καλα εκαναν και σταυρωσαν τον Χριστο και τους αποστολους, επρεπε να τους κανουν περισσοτερα, δεν αντεχεται η φλυαρια τους". Αυτο ειναι φωτισμος; Στην Αμερικη ο σκεπτικισμος και η αθεια οδηγησαν τους ανθρωπους σε μια καλυτερη ζωη και φωτισμενη απο σκοταδισμο και προκαταληψεις;;Τιποτα δεν αποδυκνυει τα λεγομενα περι θρησκειας και σκοταδισμου. Ο σκοταδισμος υπαρχει στον ανθρωπινο νου εξαιτιας της ελλειψης πραγματικης φωτισης. Ειναι δυνατον ομως να εκφραζεται πιο ευκολα στην θρησκευτικη ζωη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό θα είναι, οι ανώνυμοι, να βάζουν ένα ψευδώνυμο ώστε να ξέρουμε ποιός μιλάει κάθε φορά, καθώς επίσης να γνωρίζουμε (οι αναγνώστες) σε ποιό πρόσωπο απευθυνόσαστε.


    Καλημέρα σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή