Έχω τη γνώμη ότι επιγραμματικά, και χωρίς ανατροπή ως σήμερα τουλάχιστο, ο σοφός Θουκυδίδης μας είπε γιατί γίνονται οι πόλεμοι: δια φιλοτιμίαν και πλεονεξίαν. Εξάπαντος το ίδιο λέει και η Αγία Γραφή. Και όποιος θέλει ας ισχυρίζεται πως πολεμάμε για τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις. Τώρα, η σύγχυση υπάρχει, για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε πόλεμος απαραίτητα έχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο. Και ξέρουμε πόσα φρόνιμα είναι τα πολεμικά γεράκια, η όποια θρησκευτική πίστη-όπως το γνωρίζουν καλά- είναι το προσφορότερο λίπασμα για να κρατυνθούν ή να φανατιστούν οι κάθε λογής πολέμιοι, θύματα της φιλοτιμίας και πλεονεξίας κατά Θουκυδίδη.
Υστερόγραφη σημείωση Α: Η Θουκυδίδεια λέξη φιλοτιμία νοηματικά δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που λέμε φιλότιμο.
Υστερόγραφη
σημείωση Β: Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Κλίντον κατά την επίσκεψη
του στην Ελλάδα κατά μήνα Νοέμβριο του σωτηρίου έτους 1999 μας είπε ότι
αναγκάστηκε με τους συμμάχους του να κατακάψει και να κατασκάψει τη Γιουγκοσλαβία γιατί έπρεπε να προστατέψει την ελευθερία ενός λαού να
λατρεύει το Θεό με διαφορετικό τρόπο απ' ότι οι Χριστιανοί! Επειδή ο
θρασύτατος αυτός ισχυρισμός είναι απλώς καλαμπούρι, προξενεί ουκ ολίγη
λυτρωτική ευφορία. (Και στο σπίτι-μήτρα των φυλετικών διακρίσεων, και ας
μην ξεχνάμε και τα σκλαβοπάζαρα μαύρων- του κρεμασμένου δεν μιλάνε για
σκοινί).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου