Μάριος Μπέγζος: Η ελευθερία ως τρόπος ύπαρξης της ζωής

Μέρος πρώτο

«Καίριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της χριστιανικής θεολογίας της εποχής μας είναι ο ρεαλισμός με την έννοια ότι μετατοπίζεται το θεμέλιο της οντολογίας από την ανάγκη στην αγάπη και την ελευθερία. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ανάγκη είναι πρωτίστως θεολογική κατηγορία του προχριστιανισμού. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε από την κλασική φιλοσοφία και επαναβιώθηκε κατά τους Ν. Χρόνους μέσω του εκκοσμικευμένου δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού. Αντιθέτως η ελευθερία ήταν ανέκαθεν η κατ'εξοχήν οντολογική βάση της χριστιανικής πίστης παρά τις ιστορικές επισκιάσεις (Ιερά Εξέταση) και τις περιστασιακές εξαιρέσεις (Γαλιλαίος, Μπρούνο) που δεν αναιρούν τον κανόνα και ούτε αίρουν την Ορθοδοξία. Ανάγκη και ελευθερία θεμελιώνουν  δυο τελείως ασύμπτωτες οντολογίες, η μεν πρώτη την εξωχριστιανική, η δε τελευταία τη χριστιανική.

Ιθάκη...

Γρηγόριος ο Θεολόγος: Γνωμικά τετράστιχα, ποίημα ΛΓ'

*Όταν κάποια προσβολή κάποτε καίει την ψυχή σου,

φέρε στο νού το Χριστό και τα χτυπήματα του

και πόσο μέρος απ'τις πληγές του Κυρίου είναι τούτα ·

κι αυτό θα είναι το νερό να σβήσεις τη λύπη σου.

*Ο έρωτας, η μέθη, η ζήλεια κι ο δαίμονας είναι ίσα ·

όποιον χτυπήσουν, βουλιάζουν το μυαλό του ·

το λιώσιμο, η προσευχή, τα δάκρυα, να τα φάρμακα.

Αυτή είναι η γιατρειά στα δικά μου πάθη.

Δημήτριος Τσελεγγίδης: Η χαρισματική Υιοθεσία

Ακολουθεί απόσπασμα

«Η χαρισματική υιοθεσία έχει οντολογικό περιεχόμενο και γι'αυτό διαφέρει ουσιωδώς από την υιοθεσία που γίνεται μεταξύ των ανθρώπων. Οι υιοθετούμενοι από τους ανθρώπους κοινωνούν μόνο στο όνομα αυτών που τους υιοθετούν. Δεν συνδέονται μ'αυτούς με καμιά πραγματική γέννηση. Στην οντολογική και χαρισματική υιοθεσία όμως υπάρχει αληθινή γέννηση και κοινωνία των υιοθετουμένων με το γεννήτορα τους. Έτσι οι υιοθετουμένοι πιστοί κοινωνούν όχι απλώς στο όνομα αλλά και στα ίδια τα πράγματα, κοινωνούν στο σώμα, το αίμα και την άκτιστη ζωή του Χριστού. 

Αλλά η χαρισματική υιοθεσία ως πραγματική γέννηση συνεπάγεται συγγένεια, η οποία δεν υπερέχει μόνο από τη συγγένεια που προκύπτει από τη θετή υιοθεσία των ανθρώπων αλλά και από τη συγγένεια που δημιουργείται από τη φυσική υιότητα που παρέχουν οι γεννήτορες, αφού οι γεννώμενοι χαρισματικώς είναι περισσότερο παιδιά του Θεού παρά των κατά φύση γονέων τους. Και αυτό γιατί οι υιοθετούμενοι πιστοί έχουν κοινά με το Χριστό όχι μόνο τα μέλη αλλά και τη ζωή.

Sad Violin

Με πέρασαν στη στιγμή

γι' αυτόν που δεν ήμουν, 

δεν το διέψευσα και χάθηκα.

π.Βασίλειος Θερμός: Οι αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις

Από το κεφάλαιο οι αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις διαλέγω ένα μέρος που κάνει λόγο για τις αναπαραστάσεις που έχει σχηματίσει ο άνθρωπος μέσα από αγαπημένα πρόσωπα και συνάμα σημαντικά για τη ζωή του. 

Κύριλλος Αλεξανδρείας: ερμηνευτική προσέγγιση στο κατά Λουκάν 22.8, 22.14

«καὶ ἀπέστειλε Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην εἰπών· πορευθέντες ἑτοιμάσατε ἡμῖν τὸ πάσχα ἵνα φάγωμεν» (Λουκ.22.8).