Μαζεύω τα σύνεργα μου...

Ελεύθεροι Κατακτημένοι

Πύργος της Μάνης

του Αλκίνοου Ιωαννίδη

          Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:

          Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.

Περί των Εικόνων

Από την Ιερά Μονή Ιβήρων

           «Μαζί με το Βασιλιά και Θεό προσκυνώ και την αλουργίδα του σώματος, όχι σαν ένδυμα, ούτε σαν τέταρτο πρόσωπο (άπαγε), αλλά ως ομόθεη που διετέλεσε και έγινε, όπως και αυτό που την έχρισε, αμετάβλητα.

Μια αληθοφανή φαντασία

Ωδή σε μια νύχτα του χειμώνα

«ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με» (Ιησούς Χριστός)

Ο δικός μας Γιώργος!

Κύπελλο Αχαρνών - Φεβρουάριος 2013

Πριν απ'τον τελευταίο αγώνα...

Κατάκτηση Χάλκινου μεταλλίου 
στην κατηγορία super mini παίδες