Η εργασία των εντολών και η εφαρμογή τους στη καθημερινότητα μας, πολλές φορές εξαπατούν τον Χριστιανό που μέρα με τη μέρα νομίζει ότι άγεται και φέρεται υπό του Πνεύματος ώστε θεωρεί εαυτόν πνευματικόν άνθρωπον. Δεν μπορεί να διακρίνει (καθότι είναι αρχάριος), ότι άλλο πράγμα είναι η αρετή και άλλο πράγμα το χάρισμα και η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, δεν θα αργήσει να αντιληφθεί το κενό της ψυχής του που σιγά-σιγά θα κτίζεται συγχρόνως με την εργασία των εντολών και στη θέση του θα λαμβάνει μέρος ο εγωισμός, η κενοδοξία κι η υπερηφάνεια.
Κάποτε ένας νέος και πλούσιος άνθρωπος (Μαρκ. 10, 17-31, ΜΘ 19, 16-30, ΛΚ 18, 18-30), ρώτησε τον Χριστό τι πρέπει να κάνει για να κληρονομήσει τη βασιλεία των ουρανών. Ο Χριστός ως απάντηση του έδειξε την εφαρμογή και τήρηση των εντολών. Ο νέος άνθρωπος πληροφόρησε τον Χριστό ότι όλες τις εντολές τις φυλάσσει απ'τα νιάτα του. Σ'αυτό λοιπόν το σημείο θα ήθελα να σταθώ ώστε να ακολουθήσει η ανάλογη επισήμανση. Ο νέος αυτός και πλούσιος άνδρας δεν έλεγε ψέματα και αυτό φαίνεται απ'τη στάση του Ιησού στη συνέχεια της διήγησης. Ο καθηγητής πανεπιστημίου (ΑΠΘ) Ιωάννης Καραβιδόπουλος πολύ εύστοχα σχολιάζει: «Η συμπαθής περίπτωση του Ιουδαίου της διήγησης δείχνει ότι είναι δυνατό να τηρεί κανείς το Νόμο του Θεού αλλά συγχρόνως να βρίσκεται παγιδευμένος μέσα στα αγαθά του, στην αυτάρεσκη βεβαιότητα του, στους μηχανισμούς που επινοεί το εγώ του για να κρατηθεί σταθερά στη ζωή και να υπερνικήσει το φόβο του θανάτου...Η θρησκευτικότητα του κάλυπτε ένα μέρος της ζωής του όχι όμως το σύνολο της· συνίστατο στη τήρηση των εντολών, όχι όμως στη πλήρη παράδοση στο Θεό» (Κατά Μάρκον, Ερμηνεία Κ.Δ., Ι. Καραβιδόπουλος, σελ. 341-342).
Επομένως η πνευματική ζωή χρειάζεται άσκηση, διάκριση, αισθητήρια γεγυμνασμένα, ταπείνωση και επίγνωση ότι ο σταυρός είναι καθημερινός και συνίσταται σε μια εσχατολογική πορεία, μακριά από αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και ονειροπαρμένες «βεβαιώσεις». Η Ιερά Παράδοση δύναται να καταστεί οδοδείκτης της συνειδήσεως μας και να μας προφυλάξει από την πλάνη των αισθήσεων και του φανταστικού εγώ μας. Μέσα λοιπόν απ'τον τεράστιο θεολογικό και πνευματικό πλούτο της Φιλοκαλίας, διαλέγω ένα απόσπασμα μιας κατηχήσεως του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου. Ο άγιος εμπεριστατωμένα και πλήρης Θείου Πνεύματος, ποιμαίνει τις ψυχές μας με ζωντανά ύδατα που μπορούν να ζωοποιήσουν τον νου και την ψυχή μας.
Κατηχητικός λόγος ΙΗ'
«Η νηστεία και η εγκράτεια είναι αρετή, διότι μαραίνει τις ηδονές και περιορίζει τις πυρώσεις του σώματος. Αυτά είναι έργο της δικής μας προαιρέσεως. Το να ασκεί όμως αυτές χωρίς θλίψη και κόπο και να φθάσει σε αγνεία και τελεία απάθεια, αυτό είναι δώρο του Θεού και υψηλότατο χάρισμα. Επίσης το να ελέγχει κανείς την οργή και τον θυμό είναι αποτέλεσμα θαυμαστού αγώνος και υπερβολικού κόπου, το να έλθει όμως σε ακινησία αυτών και να αποκτήσει τη γαλήνη της καρδιάς και την τέλεια πραότητα, είναι ενέργεια μόνο του Θεού και επέμβαση της χειρός εκείνου. Και πάλι, το να σκορπίσει κανείς και να διαμοιράσει όλα τα ύπαρχοντα του στους φτωχούς και να γίνει φτωχός ώστε να ζητεί ελεημοσύνη, ανήκει στη δική μας θέληση, το να μή επιθυμεί όμως τίποτε, αλλά με χαρά και ευφροσύνη να υποφέρει το καμίνι της φτώχειας, ανήκει σε κάποια μυστική και Θεία ενέργεια. Έτσι κάθε καλή και αγαθή πράξη που πραγματοποιείται κατά την εντολή του Κυρίου γίνεται αρετή. Αλλά όπως ο γεωργός κοπιάζει οργώνοντας και σκάβοντας και καταβάλλοντας στη γη τα σπέρματα μόνο, το να φυτρώσουν όμως αυτά και να δώσουν καρπό όψιμο και πρώιμο είναι δώρο Θεού, αυτό ακριβώς θα βρεις να συμβαίνει και στα πνευματικά. Διότι δικό μας έργο είναι να μετέλθομε κάθε πράξη και να καταβάλομε τα σπέρματα των αρετών με πόνο και σφοδρό κόπο, μόνου του Θεού όμως δώρο και έλεος είναι το να ρίξει τη βροχή της φιλανθρωπίας και της χάριτος του και να καταστήσει καρποφόρα την άκαρπη γη των καρδιών μας, ώστε ο κόκκος του λόγου που έπεσε στις ψυχές μας να λάβει τη δροσιά της Θείας Χρηστότητας και, αφού φυτρώσει, να αυξηθεί και να γίνει μεγάλο δένδρο, να φθάσει δηλαδή σε ανδρική τελειότητα του μέτρου της ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ΕΠΕ Φ19Δ, 191-193
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου