Όταν δεις τον Ηρώδη και τον Πιλάτο να συνδέεται με φιλία με σκοπό το θάνατο του Ιησού, σκέψου τότε τη συνάντηση του δαίμονα της πορνείας και της κενοδοξίας στο ίδιο σημείο· συμφωνούν μεταξύ τους να θανατώσουν το λόγο της αρετής και της γνώσης.
Ο δαίμονας της κενοδοξίας καθώς υποκρίνεται γνώση πνευματική εξαποστέλλει στο δαίμονα της πορνείας· κι ο δαίμονας της πορνείας υποχωρώντας προσποιείται καθαρότητα και ξαναφέρνει στο δαίμονα της κενοδοξίας. Γι' αυτό λέει· «...περιβαλὼν αὐτὸν ἐσθῆτα λαμπρὰν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ» (Λουκά 23.11).
Φιλοκαλία, ΕΠΕ, τόμος 14
Μάξιμος ο Ομολογητής
Maki Cha: ομολογώ οτι μπερδεύτηκα λίγο.. είχα την εντύπωση ότι ο δαίμων της πορνείας έρχεται όταν τον καλεί ο δαίμων της γαστριμαργίας.... αλλά τι σχέση μπορεί να έχει με αυτόν της κενοδοξίας? http://www.facebook.com/siglitiki.sinas/posts/172126012904713
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δοθεί μια ωραία απάντηση στο facebook όπου και περιμένω να δημοσιευτεί εδω, στο φτωχό αυτό χώρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σημαντικό να τονισθεί ότι ο Μάξιμος ο Ομολογητής τονίζει την ιεραρχική τριχοτομική ενότητα της ανθρώπινης ψυχής: επιθυμητικόν (χαμηλό επίπεδο), θυμοειδές (μέσο επίπεδο), Λογικό (ανώτερο επίπεδο) όπου το κάθε επίπδο επηριάζει όχι μόνο τα φορούντα το ίδιο το επίπεδό του (αρετές ή κακίες) αλλά και όλα τα κατώτερά του (εν γένει όλα τα επίπεδα αλληλεπιδρούν αλλά τα κατά περίπτωσιν ανώτερα είναι πιο ολιστικά σε σχέση με τά κατώτερά τους. Η γαστριμαργία, η πορνεία και η φιλαργυρία ανήκουν στο πιο 'σαρκικό' επίπεδο (επιθυμητικόν). Σε αυτό το επίπεδο είναι που η πορνεία θεωρείται ως προκαλούμενη από την γαστριμαργία. Στο μεσό επίπεδο (θυμοειδές) βρίσκονται η λύπη, η οργή και (μερικώς) η ακηδεία. Στο ανώτερο επίπεδο (Λογικό) βρίσκονται (μερικώς) η ακηδεία, η καινοδοξία και η υπερηφανία. Δαιμονικές Βλαβες στο Λογικό επίπεδο καταστρέφουν το σύνολο της ψυχής - μέχρι και αποκοπή από την Θεία Χαρη - ΚΑΙ ΕΠΗΡΙΑΖΟΥΝ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. Έτσι στην περίπτωση του Πιλάτου-Ηρώση, "ο δαίμονας της κενοδοξίας [ΛΟΓΙΚΟ επίπεδο] καθώς υποκρίνεται γνώση πνευματική εξαποστέλλει στο δαίμονα της πορνείας [ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟΝ επίπεδο]", ενώ "ο δαίμονας της πορνείας [ΧΑΜΗΛΟΤΑΤΟ επιπεδο] υποχωρώντας προσποιείται καθαρότητα και ξαναφέρνει στο δαίμονα της κενοδοξίας [ΑΝΩΤΑΤΟ επίπεδο". Δηλαδή ΟΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ 'ΘΕΟΠΟΙΟΣ' ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ 'ΦΘΟΡΟΠΟΙΟΣ' ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ KAΚΙΩΝ ΔΙΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΝΟΗΤΙΚΟ ΟΛΟΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟΝ ΟΛΟΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθάνομαι ότι απο τη στιγμή που αναφερόμαστε στο πρόσωπο του αγίου Μάξιμου, θα έπρεπε να έχεις συμβουλευτεί (δανείζομαι τον δικό σου όρο) την εργασία του π. Λουδοβίκου. Όχι ότι έχω πρόβλημα με τις πηγές (πρόσωπα) που αναφέρεις αλλά δεν ξέρω-γνωρίζω κατά πόσο "πιστές" βρίσκονται στη θεολογία του μεγάλου αυτού πατέρα και κατ'επέκταση της Ανατολικής Ιεράς Παράδοσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπο αυτό το πρίσμα, θα επιθυμούσα, αν έχεις κάποια εργασία έτοιμη, να τη στείλεις ή σε μένα ή στη Συγκλιτική. Επίσης, θα μπορούσες να κάνεις και κάτι που είναι ακόμα πιο εύκολο. Να σκανάρεις κάποια σημεία που να δείχνουν ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί που αναφέρεις, συντάσσονται με τη θεολογία του ιερού πατρός.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων, αγαπητέ Χρήστο, και ελπίζω να μην σε βάζω σε κόπο (δεν είσαι βέβαια υποχρεωμένος να κάνεις τίποτα απ'ολα αυτά που ζήτησα). Καλημέρα.
Για τους αναγνώστες του blog, κάνω μια επισήμανση. ο Χρήστος έχει αναφέρει κάποιες πηγές που δεν έχουν δημοσιευτεί εδω, στο χώρο αυτό, αλλά βρίσκονται στο facebook.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ.
Επικοδομιτικότατο το ότι στο αρχικό σου σχόλιο επικεντρωνεσαι στην ανάγκη να μην φεύγουν από τα μάτια μας (και σε σχέση με τις προσλήψεις των διαφόρων μελετών για τους Πατέρες, κτλ) οι διαφορές 'Ανατολικής' και (υπονοείται) Δυτικής παραδόσεως. Στην πραγματικότητα πρόκειται για αβυσσαλέες θεολογικές ασυμμετρικότητες ενσαρκωμένων νοημάτων όχι απλά 'διαφορές'. Και μία ρυθμιστική διαφοροποίηση εν ομονοία βεβαίως: η διαφορά δεν είναι μεταξύ ‘Ανατολικής’ και ‘Δυτικής’ Χριστιανικής παραδόσεως αλλά μεταξύ Χριστιανικής παραδόσεως της μίας Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας (Ανατολική και Δυτική Ρωμαιοσύνη) και Φραγκικής παραδόσεως. Και αυτό πρέπει να είναι έμπροσθεν των ομματιών συνεχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥστ. 'Οσα αφορούν τις συγκεκριμμένες πηγές τα είπαμε στο fb.
Μα αυτό που ήθελα να δω αρχικά ήταν αν υφίσταται απο πλευράς σου κάποιο «πάντρεμα» μεταξύ Δύσης και Ανατολής, ασχέτως αν αυτό περιέχει θεολογικές ή φιλοσοφικές αποκρίσεις. Νομίζω, ότι αυτά τα θέματα είναι λεπτά και θα πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει αν ο συνομιλητής του εκφράζει την Ορθοδοξία, το Χριστιανισμό της Δύσης, ή τον εαυτό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο συμφωνώ ότι ουσιαστικά δεν μιλάμε για διαφορές αλλά για έναν διαφορετικό Χριστιανισμό μεταξύ Ανατολής και Δύσης και φυσικά δέχομαι εν μέρει τον διαχωρισμό που κάνεις (μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Χριστιανοσύνης συγκριτικά με τη Φραγκική παράδοση), διότι η Δύση απο τα αρχικά ακόμα χρόνια, άρχισε να διαφοροποιείται θεολογικά απο τα Δόγματα της Ανατολής.
Όσον αφορά τις δικές μου ανησυχίες που προσπαθείς να απαλύνεις μάλλον το αντίθετο γίνεται και ο λόγος είναι εμφανής. Πώς μπορείς να απαλύνεις την ψυχή μου (δανείζομαι τους όρους σου) τη στιγμή που με διαβεβαιώνεις ότι δεκαετίες "στοιχείωνεσαι" απο διάφορες σκέψεις και λογισμούς που πλαισιώνουν, ενδεχομένως, την καθημερινότητα σου; Ακούγεται κάπως οξύμωρο αυτό όταν κάποιος σε αφουγκράζεται.
Τέλος, με στεναχωρεί ότι δεν με πληροφορείς για το αν στο μέλλον πρόκειται να διαβάσω κάτι δικό σου, κάτι που να αποτυπώνει τις σκέψεις σου και τον εσωτερικό σου κόσμο.
Με εκτίμηση.